مقایسۀ اثربخشی آموزش مهارت حل مسأله و هوش هیجانی در کاهش پرخاشگری دانش آموزان پسر دبیرستانی

Authors

سید علیرضا گنجه

seyed ali reza ganjeh مهدی دهستانی

mahdi dehestani علی زاده محمدی

ali zadeh mohammadi

abstract

این پژوهش با هدف بررسی مقایسۀ اثربخشی آموزش مهارت حل مسأله و آموزش هوش هیجانی در کاهش پرخاشگری دانش آموزان پسر دبیرستانی اجرا شد. روش پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون بود. جامعۀ آماری همۀ دانش آموزان پسر مقطع متوسطۀ شهر قرچک در سال تحصیلی 91ـ1390 بود که با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای، 45 دانش آموز پسر با پرخاشگری بالا به وسیلۀ آزمون پرخاشگری (باس و پری، 1992) انتخاب شدند. براساس طرح آزمایشی، دانش آموزان در سه گروه 15 نفره قرار گرفتند. یک گروه آموزش مهارت حل مسأله و دیگری آموزش هوش هیجانی را در 6 جلسۀ 2 ساعته دریافت کردند و گروه سوم به عنوان گروه گواه، آموزشی دریافت ننمودند. داده های پژوهش با استفاده از تحلیل کوواریانس و آزمون t تحلیل گردید و نتایج داده های حاصل از پیش آزمون و پس آزمون نشان داد که آموزش هر دو روش حل مسأله و هوش هیجانی به طور معناداری با کاهش میزان پرخاشگری در بین دانش آموزان پسر ارتباط دارند (05/0 > p ) و در دو نوع آموزش با یکدیگر تفاوت معنی دار وجود ندارد. همچنین در خرده مقیاس های پرخاشگری نیز گروهها با هم مقایسه شدند و نتایج داده های پیش آزمون و پس آزمون نشان داد که در مقایسۀ دو نوع روش آموزشی در خرده مقیاس ها تفاوت معنی دار بود (05/0 > p ).

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

مقایسه اثربخشی آموزش حل مسأله و هوش هیجانی بر کاهش پرخاشگری دانش آموزان پسر دبیرستانی شهر قرچک

این پژوهش با هدف بررسی مقایسه ی اثربخشی آموزش مهارت حل مسأله و آموزش هوش هیجانی در کاهش پرخاشگری دانش آموزان پسر دبیرستانی شهر قرچک می باشد. روش مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون است. نمونه ی پژوهش شامل تعداد 45 نفر دانش آموز با پرخاشگری بالا می باشد که به وسیله ی آزمون پرخاشگری باس وپری (2005) از بین دانش آموزان پسر دبیرستان های شهر قرچک انتخاب شدند. بر اساس طرح آزمایشی، دانش آموزا...

15 صفحه اول

مقایسه اثر بخشی آموزش مهارت حل مسأله و آموزش هوش هیجانی بر کاهش پرخاشگری دانش‌آموزان دختر دوره اول متوسطه تبریز

این پژوهش به منظور مطالعه اثر بخشی آموزش مهارت حل مسأله و هوش هیجانی برکاهش پرخاشگری دانش‌آموزان انجام شده است. تحقیق حاضر از نوع نیمه آزمایشی (نیمه تجربی) بوده و جامعه آماری آن کلیه دانش‌آموزان دختر دوره اول متوسطه ناحیه 3 تبریز که در سال 95 -1394 مشغول به تحصیل بودند می‌باشد.  به منظور انتخاب نمونه ابتدا با استفاده از روش نمونه گیری خوشه‌ای از بین  مدارس ناحیه 3 ، یک مدرسه انتخاب و پرسشنامه پ...

full text

اثربخشی آموزش مهارت حل مسأله بر کاهش اضطراب امتحان دانش آموزان پسر پایه اول دبیرستان ناحیه 4 اهواز

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش مهارت حل مساله بر کاهش اضطراب امتحان دانش آموزان پسر پایه اول دبیرستان ناحیه 4 اهواز در سال تحصیلی 93-92 انجام گرفت. 50 دانش آموز که بالاترین نمره اضطراب امتحان را داشتند در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. در این راستا از پرسشنامه اضطراب امتحان اهواز(ابوالقاسمی و همکاران، 1374) برای اندازه گیری متغیر وابسته استفاده شد. بعد از 9 جلسه آموزش مهارت حل مسال...

full text

مقایسه اثربخشی روش های آموزش مهارت ابراز وجود و حل مسأله بر سازگاری و پرخاشگری دانش آموزان

قدرت سازگاری افراد در جامعه انسانی برابر نیست و در یک محیط مشابه اجتماعی، توان مقابله انسانها با مسایل و مشکلات متفاوت است. در این پژوهش، اثربخشی دو روش آموزش مهارت ابراز وجود و حل مسأله بر میزان سازگاری و پرخاشگری دانش آموزان بررسی و مقایسه گردیده، جامعه آماری کلیه دانش آموزان دختر سال اول متوسطه شهرستان رامسر مشغول به تحصیل 89-1388 بود. برای اندازه گیری متغیرها از پرسشنامه شخصیتی آیزنگ و پرسش...

full text

مقایسه اثربخشی روش های آموزش مهارت ابراز وجود و حل مسأله بر سازگاری و پرخاشگری دانش آموزان

قدرت سازگاری افراد در جامعه انسانی برابر نیست و در یک محیط مشابه اجتماعی، توان مقابله انسانها با مسایل و مشکلات متفاوت است. در این پژوهش، اثربخشی دو روش آموزش مهارت ابراز وجود و حل مسأله بر میزان سازگاری و پرخاشگری دانش آموزان بررسی و مقایسه گردیده، جامعه آماری کلیه دانش آموزان دختر سال اول متوسطه شهرستان رامسر مشغول به تحصیل 89-1388 بود. برای اندازه گیری متغیرها از پرسشنامه شخصیتی آیزنگ و پرسش...

full text

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
دانش و پژوهش در روانشناسی کاربردی

جلد ۱۴، شماره ۵۲، صفحات ۳۸-۵۰

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023